دانستنیهای 4 دیواری - خب، بستگی دارد شما به چه چیزی بگویید آتش. بعضیها دوست دارند شور و اشتیاق و احساسات خود را هم به آتش تعبیر کنند (مثلا آتش دل)؛ اما اگر قرار باشد اینطوری شاعرانه و استعاری حرف بزنیم، هرچیزی را میتوان به هرچیزی ربط دارد اما از یک نظر میان ماده داغ خورشید و آتشهای آشنای زمینی شباهت وجود دارد (حتی شعله شمعی که بهعنوان یک توفیق اجباری موقع قطع برق، شرکت برق به شما تقدیم میكند)؛ هر دو تای آنهامحیطهای داغ و مملو از یون (ذرات باردار) هستند که ویژگیهایی در آنها میبینیم که برای گازها و کلا سیالات معمول نیست. دانشمندان به این مواد میگویند پلاسما. حالا ما نشمردیم ببینیم ماده چند حالت دارد ولی این حالتها قطعا محدود به سه حالت سنتی جامد و مایع و گاز نیست. پلاسما گاهی به عنوان چهارمین حالت ماده شناخته میشود. گرچه اگر بخواهیم انصاف دهیم، شاید رتبه نخست فراوانی ماده قابل دیدن در جهان متعلق به حالت پلاسما باشد. در سطح خورشید میدانهای مغناطیسی موضعی (ولی بسیار غولآسایی) پیدا میشود که به پلاسمای سطح خورشید شکل شعلههای عظیم نعلاسبی میدهد (قطر بعضی از این نعلاسبهای پلاسمایی- مغناطیسی چندین برابر قطر زمین است)؛ همانطور که میدان مغناطیسی آهنربا میتواند برادههای آهن را در خطوط میدان مرتب و منظم کند. این مواد داغ ربطی به سوختن و فرایندهای اکسایشی ندارند (پس با آتشهای معمول ما تفاوت دارند) اما فارغ از اينكه از چه اتمهایی تشکیل شده اند و چرا داغ هستند (امیدواریم که خودتان منشأ حرارت خورشید را بدانید) به عنوان پلاسمای کم دما و فروزنده، شبیه آتشهای معمول هستند. شاید تعجبآور باشد؛ اما شعله آتشی که از اکسایش سریع مواد سوختی به وجود میآید، یک پلاسمای کم دما است. برای اينكه پلاسما بودن شعله آتش را آزمایش کنیم میتوانیم از میدانهای الکتریکی پرقدرت استفاده کنیم. خوشبختانه امکان این آزمایش برای دانشمندان خانگی جوان وجود ندارد، بنابراین خودتان را خسته نکنید و دمپر آتش و الکتریسیته هم نپرید. انشاءالله اگر روزی قرارشد گوشهای از علم را که به پلاسما مرتبط است جابهجا کنید، ابزارش را به دستتان میدهند.
مطالب مرتبط
ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
لینک دوستان
آمار سایت